Przebudowa zabytkowego budynku przy Placu Kolegiackim w Poznaniu
Lokalizacja | Poznań, Polska |
Rok | 2017 - 2020 |
Status | Zrealizowany |
Klient | Miasto Poznań |
Program | Sala spotkań, informacja turystyczna, biura, toalety publiczne, przestrzenie gospodarcze |
Powierzchnia | 505 m2 |
Zespół | Jola Starzak, Dawid Strębicki, Bartosz Bisaga, Martyna Karnaś, Michał Motyl, Salvatore Davide La Manna, Luis Gómez Soriano |
Zdjęcia | Danil Daneliuk |
Tekst | Mateusz Nowacki |
Przebudowa zabytkowego Budynku C przy Placu Kolegiackim wpisuje się w stopniową rewitalizację terenu przy Urzędzie Miasta. Budynek C stanowi wschodnią część północnego skrzydła Kolegium Jezuickiego, które zostało zaprojektowane jako zamknięcie czworobocznego dziedzińca. Główną ideą, jaka przyświecała realizowanemu projektowi, było otworzenie przestrzeni zabytkowego budynku i stworzenie miejsca spotkań dla mieszkańców i mieszkanek Poznania oraz odwiedzających miasto gości. Dzięki wyburzeniu ścian, dotychczasowa, wąska i klaustrofobiczna powierzchnia parteru zyskała bardziej publiczny i przestrzenny charakter (przyjazny również dla osób z niepełnosprawnościami ruchowymi), który zapewnia wielofunkcyjność: dzięki temu parter będzie zarówno miejscem działalności małej kawiarni; przestrzenią, w której będą mogły odbywać się konsultacje społeczne, ale przede wszystkim, otworzy się na mieszkańców i turystów, którzy będą mogli się tutaj spotykać, odpoczywać i użytkować przestrzeń budynku. Ważnym elementem łączącym budynek z dziedzińcem są stalowe, otwierane okna, które umożliwiają przenikanie się obu sfer, czyniąc tym samym granicę pomiędzy zewnętrzem a wewnętrzem bardziej płynną i elastyczną. Przebudowie uległa również piwnica, w której ulokowano szatnie i prysznice dla osób przyjeżdżających do pracy na rowerach oraz dodatkowe toalety dla pracowników i użytkowników kompleksu przy Urzędzie Miasta. Przestrzeń piętra - spełniająca funkcję biurową dla siedziby Poznańskiej Lokalnej Organizacji Turystycznej (PLOT) - za sprawą nowych ścianek działowych zyskała na przestronności, zapewniając tym samym poprawę komfortu pracy. Wszystkie poziomy zostały połączone nową, wspólną klatką schodową wykonaną z betonu, która zastąpiła dotychczasowe dwie oddzielne klatki schodowe, dzięki czemu poruszanie się po budynku stało się przyjemniejsze i łatwiejsze.
Ze względu na zabytkowy charakter budynku, który stanowi ostatni etap prowadzonej w latach 1748-1751 budowy nowego Kolegium, w realizacji projektu użyto specjalnie wyselekcjonowanych naturalnych materiałów, które korespondują z historyczną przeszłością budynku. Korytarz i przestrzenie wspólne w piwnicy wykończono płytkami ceglanymi, przy aranżacji łazienek wykorzystano płytki kamionkowe, natomiast na piętrze zdecydowano się na położenie dębowej podłogi. Całość projektu uzupełniają meble pokryte fornirem jesionowym.