Atelier Starzak Strebicki

Teatr Muzyczny w Poznaniu

Ziggurat - Świątynia Sztuki Teatralnej

Teatr Muzyczny jako Świątynia dedykowana Sztuce Teatralnej. Bryła przypomina Ziggurat o kształcie kilkukondygnacyjnej, zwężającej się schodkowo ku górze formy, zwieńczonej „kaplicą” mieszczącą komin sceny. Jednym z ważnych komponentów budujących bryłę i przestrzeń od strony ulicy Święty Marcin jest plac, bezpośrednio do niej przylegający i będący głównym wejściem do teatru.

Kontekst - budynek teatru jako brama do dzielnicy cesarskiej

Nowy Teatr Muzyczny to nie tylko kolejne atrakcyjne miejsce na kulturalnej mapie miasta, to także ważne uzupełnienie historycznego założenia urbanistycznego Dzielnicy Zamkowej i dopełnienie ciągu widokowego od strony Ronda Kaponiera, mostu Uniwersyteckiego i ulicy Święty Marcin. Celem zaprojektowanego budynku jest zintegrowanie różnych otaczających go kontekstów takich jak bliskość reprezentacyjnych budynków kultury, bezpośrednie sąsiedztwo z torami kolejowymi oraz położenie na styku ścisłego centrum i strefy ochrony konserwatorskiej z mostem Uniwersyteckim i Rondem Kaponiera. 

Komfort - wielofunkcyjność, prostota oraz instynktowność używania

Do odwiedzenia budynku zachęca kieszonkowy plac łączący się bezpośrednio z ulicą Święty Marcin i tworzący otwartą przestrzeń publiczną przed wejściem do teatru oraz do restauracji. Dodatkowym elementem poprawiającym dostępność budynku jest fakt, że strefa wejścia głównego położona jest na tym samym poziomie co ulica. Poziom placu oraz strefa wejściowa płynnie przechodzą w foyer. Na tym samym poziomie znajduje się także wejście na widownię obu sal teatralnych. Dzięki temu obie są dostępne dla wszystkich osób.

Sala teatralna jako serce budynku

Rola budynku publicznego w mieście, takiego jak Teatr jest zawsze wielowymiarowa. Patrząc na specyfikę jego działania i funkcjonowania, można wyróżnić dwa najistotniejsze momenty w jego życiu: codzienność i odświętność. Oba definiują wartość Teatru, zarówno budynku, jak i instytucji, jako elementu tkanki miejskiej. Moment odświętny dla teatru to moment trwania przedstawienia w jednej z dwóch sal, gdzie budynek i jego otoczenie pulsują energią przemieszczających się gości, artystów i stałych pracowników. Wówczas zaprojektowany budynek musi być funkcjonalną maszyną do przedstawiania sztuki. 

Fizycznym i artystycznym centrum budynku jest sala główna. Została zaprojektowana od jej wnętrza z uwzględnieniem wysokiej jakości parametrów akustycznych oraz optymalnego rozmieszczenia widowni z maksymalną liczbą 1100 miejsc dla widzów (w tym z 4 stałymi miejscami dla osób niepełnosprawnych i 10 możliwymi do dostosowania - wszystkie dostępne z poziomu ulicy). W 1100 miejscach są także uwzględnione fotele na przestrzeni zamkniętego orkiestronu oraz FOH, w momencie jak są one nieużywane. Kształt i charakter sali są efektem zreinterpretowania we współczesnej formie zagadnienia bliskości widza względem sceny i poczucia kameralności. Geometria sali zbliżając widzów do sceny zapewnia kontakt z aktorem i kameralną atmosferę, którą nadają jej delikatnie zbiegające się ku górze ściany sali.